การปล่อยซิงเกิล pre-release ออกมาก่อนเพลงโปรโมทหลักของอัลบั้มกลายเป็นกลยุทธ์ทั่วไปสำหรับหลายบริษัทในอุตสาหกรรม K-Pop โดยเฉพาะในหมู่ศิลปินรุ่น 4 แม้ว่าค่ายเพลงทั่วโลกจะใช้กลยุทธ์นี้เพื่อสร้างความตื่นเต้นให้กับการเปิดตัวอัลบั้มของศิลปิน แต่แนวทางนี้จะมีประสิทธิภาพพอ ๆ กับที่หลายคนคิดในโลกของ “การคัมแบ็ค” ของศิลปิน K-Pop หรือไม่?

อย่างที่แฟน ๆ K-Pop ส่วนใหญ่ทราบอยู่แล้วว่า “การคัมแบ็ค” หมายถึงการเปิดตัวเพลงใหม่ แม้ว่าศิลปินหรือวงจะไม่ได้หยุดพักก็ตาม ปกติค่ายเพลงจะวางแผนการคัมแบ็คเหล่านี้อย่างรอบคอบ โดยแต่ละคอนเซ็ปต์จะมีเอกลักษณ์ที่มีอิทธิพลต่อทุกสิ่งทุกอย่างนับตั้งแต่ชื่อการแสดงไปจนถึงเสื้อผ้าและท่าเต้นของพวกเขา โดยพื้นฐานแล้ว การคัมแบ็คคือวงจรการโปรโมตสำหรับมินิอัลบั้มหรือสตูดิโออัลบั้มที่ศิลปินจะปล่อยออกมา

ปกติค่ายเพลง K-Pop จะเน้นการโปรโมตเพลงเดียว ซึ่งก็คือเพลงไตเติ้ลของอัลบั้มและชอบที่จะเก็บทุกอย่างไว้เป็นความลับจนกว่าอัลบั้มเต็มจะออก ซึ่งต่างจากศิลปินตะวันตกหลาย ๆ คนที่มักออกซิงเกิลหลายเพลงก่อนปล่อยอัลบั้มเต็ม 

อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ได้เปลี่ยนแปลงไปโดยมีเป้าหมายเพื่อดึงดูดผู้คนทั่วโลกให้มากขึ้น ค่ายเพลง K-Pop เริ่มใช้วิธีการปล่อยซิงเกิล pre-release เพื่อพยายามสร้างกระแสให้กับอัลบั้ม อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่ากลยุทธ์นี้จะได้รับการวิพากษ์วิจารณ์จากแฟน ๆ 

ปัญหาสำคัญประการหนึ่งคือความสับสนที่อาจเกิดขึ้นได้ เมื่อซิงเกิล pre-release มาพร้อมกับมิวสิกวิดีโอคุณภาพสูง จะทำให้เกิดความคาดหวังและความตื่นเต้นในระดับหนึ่งเหมือนกับเพลงไตเติ้ลหลัก สิ่งนี้มักนำไปสู่สถานการณ์ที่แฟน ๆ โดยเฉพาะผู้ฟังทั่วไปอาจเข้าใจผิดคิดว่ามันคือเพลงหลักของอัลบั้ม

ด้วยเหตุนี้ เมื่อเพลงไตเติ้ลจริงถูกปล่อยออกมา เพลงนั้นอาจไม่ได้รับความสนใจหรือความกระตือรือร้นเท่าที่ควร เนื่องจากถูกบดบังด้วยซิงเกิล pre-release ที่ถูกปล่อยออกมาก่อนหน้า

ข้อโต้แย้งอีกประการหนึ่งคือการเข้าถึงซิงเกิล pre-release เหล่านี้ ในยุคที่แพลตฟอร์มสตรีมมิ่งอย่าง Spotify ครองตลาดบริโภคเพลง การไม่มีซิงเกิล pre-release เหล่านี้จากแพลตฟอร์มดังกล่าวอาจสร้างความหงุดหงิดให้กับแฟน ๆ ได้

นอกจากนี้ ยังมีการพูดถึงคุณภาพของซิงเกิล pre-release เหล่านี้ด้วย ปกติแฟน ๆ จะมีความคาดหวังสูงว่าซิงเกิล pre-release จะแสดงความคิดสร้างสรรค์และการขัดเกลาในระดับเดียวกับเพลงไตเติ้ล อย่างไรก็ตาม ซิงเกิล pre-release มักมีลักษณะคล้ายกับเพลง B-side มากกว่า ซึ่งขาดคุณภาพที่โดดเด่นและนวัตกรรมที่มักจะเกี่ยวข้องกับเพลงไตเติ้ล และนั่นอาจทำให้แฟน ๆ ผิดหวังได้

แฟน ๆ ส่วนใหญ่ดูเหมือนจะเห็นพ้องกันว่าประสิทธิภาพของซิงเกิล pre-release จะแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับวิธีจัดการของแต่ละค่ายเพลง ยกตัวอย่างเช่น NewJeans และ BLACKPINK ที่ประสบความสำเร็จในการปล่อยซิงเกิล pre-release ของพวกเธอเหมือนกับเพลงไตเติ้ล โดยพวกเธอสามารถรักษากระแสความนิยมในอัลบั้มไว้ได้สูง หากถามผู้ฟังทั่วไปคงมีคนไม่มากที่สามารถบอกได้ว่าเพลงอย่าง "Ditto" และ "How You Like That" นั้นจริง ๆ แล้วเป็นแค่ซิงเกิล pre-release เท่านั้น

ในขณะเดียวกัน กลยุทธ์ของ JYP Entertainment ในอัลบั้ม BORN TO BE ของ ITZY นั้นต้องเผชิญกับคำวิจารณ์ เนื่องจากวงได้เปิดตัวทั้งซิงเกิล pre-release และเพลงเดี่ยวสำหรับสมาชิกทุกคน ซึ่งนั่นส่งผลให้มีมิวสิกวิดีโอมากถึง 7 รายการในระยะเวลาเพียงแค่ 22 วัน แม้ว่าแฟน ๆ ของวงจะตื่นเต้นและประทับใจ แต่กับผู้ฟังทั่วไปอาจจะทำให้เกิดความสับสนเกี่ยวกับเพลงไตเติ้ลหลักและวันที่เผยแพร่ได้

ด้วยเหตุนี้ ซิงเกิล pre-release จึงกลายเป็นดาบสองคมในวงการ K-Pop ได้ เมื่อทำได้อย่างถูกต้องและมีจังหวะที่พอเหมาะพวกเขาจะสร้างการตั้งตารอและดึงดูดแฟน ๆ อย่างไรก็ตาม การทำมากเกินไปหรือไม่แยกแยะสิ่งเหล่านี้จากเพลงไตเติ้ลหลักอย่างชัดเจนอาจก่อให้เกิดผลกระทบได้ สิ่งสำคัญอยู่ที่การสร้างสมดุลระหว่างการสร้างความตื่นเต้นและการรักษาความชัดเจนสำหรับแฟนคลับของวงและผู้ฟังทั่วไป