“ปากแดง”ใช่ร้ายเสมอไป…แอ๊บใสๆ ก็ร้ายไม่เบา งานหาคำตอบเรื่องสีกับตัวละคร
หากพูดถึงนางร้ายในละครทีวี หลายคนคงนึกถึงผู้หญิงนิสัยไม่ดี ขี้เหวี่ยง ขี้วีน คอยตามราวีพระเอก นางเอก ที่สำคัญมักทาปากด้วยลิปสติกสีแดง

แล้วทำไมนางร้ายต้องทาปากแดง?

คำถามนี้ ผู้กำกับมากฝีมืออย่าง ป้าแจ๋ว-ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์ ตอบว่า

“เพราะเขาคิดว่ามันคงจะแรง เพราะสีแดงมันแรงกว่าสีชมพู สีชมพูมันดูอ่อนหวานเหมาะกับนางเอก”

“ส่วนมากนางร้ายในละครไทยที่คนคิดภาพกัน เราคิดมาแบบแรงๆ แต่งตัวจี๊ดๆ ทันสมัย แล้วสีก็จะแรงๆ จัดๆ ช่างแต่งหน้าก็เลยจะทาสีแรงๆ ให้”

เช่นเดียวกับ ขวัญ-พิมพ์อัปสร เทียมเศวต ผู้จัดแห่งบริษัท มีเดีย สตูดิโอ จำกัด ที่บอกว่าตัวร้ายไม่จำเป็นต้องทาปากแดงเท่านั้น แต่ต้องยอมรับว่า “ตัวร้ายที่ปากแดงสื่อคาแร็กเตอร์ได้มากกว่า” มันเลยกลายมาเป็นสัญลักษณ์ที่ละครไทยแทบทุกเรื่องทำกัน

“ปากแดงมันอาจจะสื่อคาแร็กเตอร์ให้เห็นชัดมากกว่า มันง่ายกว่าในการสื่อคาแร็กเตอร์ให้คนเห็น สำหรับตัวร้ายปากแดงมันช่วยให้หน้าดูร้ายขึ้น แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าตัวร้ายต้องปากแดงเท่านั้น”

“เราเองก็เหมือนกัน พอทาปากแดงหน้าจะดูร้ายขึ้นไปโดยปริยาย คือทุกคนก็เป็น มันจะดูจัดจ้าน ไม่ดูแบ๊ว”

ขณะที่ช่างแต่งหน้าประจำกองละคร “มายา” อย่าง เตย-ณัฏฐกานต์ อุทัยวรรณ บอกว่าเวลาแต่งหน้าให้นักแสดงนั้นต้องดูบุคลิกของตัวละครและคาแร็กเตอร์เป็นหลัก

“ต้องดึงเอาบุคลิกของเขาออกมาให้มากที่สุด ว่าในความหวานเราอยากให้อะไรเด่น ในความเปรี้ยวเราต้องการให้อะไรเด่น เราก็จะดึงตรงนั้นออกมาให้มากที่สุด” เธอกล่าว

โดยปัจจุบันไม่เน้นว่านางร้ายต้องทาลิปสีแดง เพราะ “เดี๋ยวนี้นางร้ายก็แต่งหน้าใส เพื่อให้ดูว่าไม่ร้าย แต่จริงๆ แล้วร้าย”

ทั้งนี้อาจเป็นการเปลี่ยนแปลงตามยุคสมัยการนำเสนอ ที่เมื่อก่อนแค่เห็นท่าก็รู้ละว่านางคนนี้

ร้ายแน่ แต่เดี๋ยวนี้ที่แอ๊บใสๆ ก็ร้ายไม่เบา

“คือในเรื่องก็มีคนร้ายหลายแบบ บางคนได้รับคาแร็กเตอร์ว่าเดินมาก็เห็นว่าร้ายเลย ก็ต้องทำให้เขาดูร้าย แต่บางคนแอบร้าย ทำยังไงก็ได้ให้เขาดูไม่ร้าย ก็ต้องทำให้เขาดูเป็นคนดี แต่ความร้ายก็จะไปออกในเรื่องของการแสดง”

แต่สำหรับนางร้ายอย่าง ส้ม-ธัญสินี พรมสุทธิ์ เธอว่าการทาลิปสติกสีแดงเวลาเล่นละครสำหรับเธอนั้นจำเป็นอย่างมาก ด้วยความที่เป็นคนหน้าหวาน ทำให้เมื่อทาปากสีอ่อนแล้วดูไม่ร้าย แต่กระนั้นก็ไม่จำเป็นว่านางร้ายทุกคนต้องทาปากสีแดง

แต่ที่ละครไทยทุกวันนี้ยังใช้สีแดงนั้น “น่าจะเป็นมุมมองของคาแร็กเตอร์มากกว่าว่าอยากให้ชัดเจน มันจะได้ชัดเยอะๆ ว่าแบบเป็นคนดีก็แต่งอ่อนๆ ใสๆ อย่างถ้าคนทาปากแดง แต่งหน้าเข้ม มันจะดูแต่งตัวจัดๆ เพราะฉะนั้นมันก็จะส่งเสริมคาแร็กเตอร์มากกว่า มันเหมือนสร้างคาแร็กเตอร์ให้คนดูเชื่อได้มากขึ้น”

ซึ่งตัวนางเอกเองก็ไม่จำเป็นว่าต้องทาแต่ลิปสติกสีอ่อนเสมอไป

“นางเอกเขาก็มีวันที่สวยเป๊ะเหมือนกัน คือถ้าคุณเล่นบทเรียบร้อย บ้านจน ก็ทาสีเข้มๆ ไม่ได้ แต่ถ้านางเอกเป็นคนเปรี้ยวๆ เขาก็แต่งตัวจัด เพราะฉะนั้นขึ้นอยู่กับคาแร็กเตอร์ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าเล่นร้ายหรือดี ต้องดูว่าบทบาทที่ได้รับควรแต่งตัวสไตล์ไหนมากกว่า” เธอกล่าว

เรื่องนี้ป้าแจ๋วเองเห็นด้วย

“เดี๋ยวนี้นางเอกก็ทาสีแดง คือแล้วแต่ ถ้าเป็นนางเอกที่แต่งตัวจัด เป็นสาวสังคม เป็นคนดูมั่นใจ บางทีเราก็ใช้นางเอกปากแดง แม้กระทั่งชุดดำ ชุดแดงก็เหมือนกัน บางทีคนคิดว่าตัวร้ายต้องดำแดง เดี๋ยวนี้นางเอกก็ดำแดงแล้วเหมือนกัน” ป้าแจ๋วกล่าวและว่า ทั้งหมดนั้นขึ้นอยู่กับคาแร็กเตอร์นักแสดง รวมถึงการแต่งตัวด้วย

“ต้องดูตัวนักแสดงด้วย และก็เสื้อผ้าที่เขาใส่ พิจารณาหลายๆ อย่างรวมกัน ไม่สามารถให้ช่างแต่งหน้า แต่งสีตามต้องการได้”

เพราะถ้าให้นางร้ายทาสีแดงทั้งเรื่องก็ดูจะ “เชยมาก”

“คือแดงไม่รู้เหนือรู้ใต้ เวลาตัวละครแต่งตัวออกมาเราต้องยืนดูก่อนที่จะทาปาก ดูว่าเขาเหมาะกับสีอะไร”

อย่างไรก็ตาม “สีแดง” เป็นสีที่ไม่มีวันตาย จะนางเอกหรือนางร้ายก็ทาได้หมด

แล้ว “นางร้ายจะมาปากแดงตลอดคนดูก็ไม่โอเคอยู่แล้ว ดังนั้นในฐานะคนผลิตก็ต้องทำให้หลากหลาย”ขวัญ-พิมพ์อัปสร เสริม

ฟากนางเอกสาว ขวัญ-อุษามณี ไวทยานนท์ ก็ว่า “สีลิปมันเป็นแค่สีสันในชีวิตของคนมากกว่า แต่ไม่สามารถบ่งบอกลักษณะนิสัยของคนได้ ไม่งั้นคนที่แอ๊บๆ นิสัยไม่ดี ทาสีชมพูทำไมเขาไม่นิสัยดีล่ะ บางคนแอ๊บแต่นิสัยข้างในร้ายลึกก็มีตั้งเยอะตั้งแยะ”

ซึ่งนางเอกอย่างเธอยังเคยทาลิปสติกสีแดงก่ำในละครหลายเรื่อง เพราะมันคือ “แฟชั่น” อันเข้าสมัย

“ผู้หญิงถ้าเกิดแต่งตัวเป็น รู้จักคำว่าเทรนด์ แฟชั่น มันก็จะมีสีปาก หรือสีบนใบหน้าหลายๆ สี เปลี่ยนไปเรื่อยๆ เป็นการมิกซ์แอนด์แมตช์”

“มันส่งเสริมเรื่องรูปลักษณ์ของเรา เรื่องเสื้อผ้าเรา ทำยังไงให้มันดูเด่น ดูสวย แล้วเราต้องการให้มันไปทางไหน ให้มันดูเป็นแฟชั่นนิสต้า หรือจะให้มันเป็นแบบโมเดิร์นก็แล้วแต่เรา”

ดังนั้น ไม่ว่าจะเป็นนางร้ายหรือนางเอกก็ทาสีแดงได้หมด

“ถ้าไม่อย่างนั้นคนก็ไม่ต้องดูนิสัยแล้ว ดูแค่สีปากก็พอ”

จริงไหม?

ที่มา  มติชนออนไลน์