เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก Instagram puipimonwan

ปุ้ย พิมลวรรณ โพสต์ภาพผ่านอินสตาแกรม บอกเล่าเรื่องราวความรักอันยิ่งใหญ่ของพ่อ..ในวันที่แม่ล้มป่วย

หลายคนคงพอจะทราบกันว่าคุณแม่ของ ปุ้ย พิมลวรรณ หุ่นทองคำ พิธีกรช่อง 3 ป่วยหนักจนถูกนำตัวหามส่งโรงพยาบาลและเข้ารักษาตัวที่ห้องไอซียูเมื่อช่วงต้นเดือนมกราคม 2557 ที่ผ่านมา ซึ่ง ปุ้ย พิมลวรรณ ก็ดูแลคุณแม่อย่างเต็มที่ พร้อมอัพเดทอาการของคุณแม่ให้ฟังเป็นระยะ ๆ ผ่านอินสตาแกรม..

แต่ภาพและเรื่องราวที่เห็นนั้น อดจะน้ำตาคลอไม่ได้ โดย ปุ้ย พิมลวรรณ ได้เล่าเรื่องราวของคุณพ่อที่นั่งเฝ้ารอคุณแม่ตลอดช่วงเวลาเยี่ยม เพียงแค่ว่าอยากให้คุณแม่ลืมตาขึ้นมาแล้วเห็นเขาเป็นคนแรก โดยมีข้อความดังนี้

เมื่อวานหมอตัดสินใจให้ยานอนหลับกับยาหย่อนกล้ามเนื้อซึ่งจะช่วยแม่ให้หายใจได้ดีขึ้น เพราะร่างกายแม่เริ่มต่อต้านการรักษา ซึ่งไม่ใช่แม่ต่อต้านเพราะเรารู้กันดีว่าแม่เข้มแข็งและอยากหายมากแค่ไหน แต่ร่างกายมนุษย์มันซับซ้อนเกินกว่าที่เราจะเข้าใจ เมื่อทนความเจ็บไม่ไหวสมองก็จะสั่งให้ทำตรงข้ามเสมอ เบื้องต้นแม่จะหลับ 2-3 วัน ซึ่งเป็น 2-3 วัน ที่ได้ขอร้องให้พ่อพัก เพราะเห็นว่าพ่อเริ่มอ่อนแรงเหลือเกิน บอกให้พ่อกินเยอะ ๆ กินของดี ๆ เพราะจะทำให้พ่อมีเรี่ยวแรงและไม่ล้มป่วยไปอีกคน แต่พ่อคงไม่ได้ยินเสียงอีกตามเคย เพราะพ่อตาแดงและถามเสียงเครือว่า "แม่มันจะบ่เป๋นเจ้าหญิงนิทราแม่นก่"

พ่อว่าแม่มันท่าจะเจ็บขนาด...แต่มันเป๋นเอี๊ย...มันเข้มแข็งมาตั้งแต่เป๋นสาว ๆ ละ" วันนี้ได้เห็นความรักความห่วงใยที่พ่อมีต่อแม่มันช่างมากมายมหาศาลเสียจริง ตอนดี ๆ แข็งแรงกันทั้งคู่ ก็ทะเลาะกันไม่เว้นวัน คนที่โทรมาฟ้องบ่อยสุดเห็นจะเป็นพ่อนี่แหละ... ห้ามทัพบ้างแกล้งขำบ้างไปตามประสา แม่เองก็ใช่ย่อยยอมพ่อที่ไหน บางทีก็ฟ้องกลับเหมือนกัน ลูกอย่างเราฟังจนหูชา ไม่รู้จะตัดสินยังไงได้ แต่เห็นเป็นเรื่องขำ ๆ ประจำวันไป จนเมื่อวานบอกพ่อว่าถึงเวลากลับบ้านแล้ว พ่อลุกจากที่นั่งเดินช้า ๆ เข้าไปจับมือแม่ที่พยายามยกขึ้นรออยู่ แล้วบอกว่า "แม่...ป๋อปิ๊กก่อนเน้อ...นอนเหี๋ย...นอนนัก ๆ จะได้มีแฮง" แม่ได้แต่นอนทำตาปริบ ๆ มองพ่อ..สายตาแม่นั้นเต็มไปด้วยความซาบซึ้งและความขอบคุณที่เชื่อว่าทั้งพ่อและแม่ต่างก็สัมผัสได้ นานแค่ไหนแล้วนะที่ไม่ได้เห็นภาพนี้ อยู่ด้วยกันอย่าอยู่อย่างอาย ๆ แสดงความรักต่อกันทุกวันนะคะ ความรักเป็นพลังมีอานุภาพมหาศาลกว่าทีเรารู้ค่ะ #LoveYouMom #LoveYouDad

ทุกเช้าที่พ่อมาหาแม่ พ่อจะพูดประโยดเดิม ๆ กับแม่เสมอว่า "วันนี้หน้าตาดีขึ้นจั๊ดนักเนาะแม่เนาะ" พ่อพูดแบบนี้ทุกวัน สำหรับพ่อมันเป็นประโยคเป็นบอกเล่า ไม่ใช่คำถาม ไม่ต้องการคำตอบ เช้าวันหนึ่งพ่อออกจากบ้านช้ากว่าปกติ เห็นเดินกึ่งวิ่งมาที่รถบอกว่า "ไปเซาะถุงตี๋นหื้อแม่...แม่ต้องเปลี่ยนถุงตี๋น" ถึงห้อง ICU พ่อบรรจงถอดถุงเท้าเก่าแล้วสวมคู่ใหม่ให้อย่างเบามือราวกับว่ากลัวแม่จะรู้สึกเจ็บ พ่อคงไม่อยากให้แม่เจ็บไปมากกว่านี้อีกแล้ว เมื่อนั่งมองดูพ่อเฝ้าแม่ทั้งวัน จึงได้คำตอบของทุกคำถามบนโลกใบนี้ และหนึ่งในนั้นคือ แม่...เป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดคนหนึ่งจริง ๆ ...@phoompirachat #LoveYouMom #LoveYouDad

เช้านี้เรารีบมาหาแม่แต่เช้า....พ่อแต่งตัวหล่อเชียว...ตามกำหนดเราคิดว่าแม่จะตื่นและรู้สึกตัวพ่อคงต้องการให้แม่ลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วเจอเราเป็นคนแรก ๆ แต่เมื่อคืนหมอตัดสินใจให้ยานอนหลับแม่ต่อไปอีกเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เครื่องช่วยหายใจทำร้ายปอดและเพื่อผลทางการรักษา...พ่อ...ซึ่งเฝ้านับวันรอแม่ตื่นถึงกับก้มหน้าคอตก...ความหวังที่จะได้พบหน้าแม่ ได้พูดคุยกับแม่พังทลายลงต่อหน้า ละล่ำละลักถามหมอแต่ประโยคเดิม ๆ ว่า "หมอครับ ๆ...ถ้าเค้าตื่นเค้าจะจำได้เหมือนเดิมมั๊ย ?" พ่อกลัวว่าแม่จะไม่เหมือนเดิม กลัวว่าระหว่างนี้แม่จะเหงา หว้าเหว่ และคิดว่าต้องนอนอยู่ตัวคนเดียว แล้วก็ได้เห็นพ่อ...ลุกจากที่นั่งเดินช้า ๆ ราวกับหมดแรงไปหาแม่ที่นอนหลับตาอยู่ พร่ำพูดแต่ว่า "แม่...บ่ต้องกั๋วเน่อ...พ่อบ่ทิ้งแม่...พ่อจะมาตึงวัน...มาอู้กับแม่...ขอหื้อแม่เข้มแข็ง...ต้องสู้กับโรคหนา...หายแล้วเฮาไปกรุงเทพตวยกั๋น...พ่อฮักแม่เน่อ" @phoompirachat #LoveYouDad #LoveYouMom